Αναπάντητα ερωτήματα που δεν καταλήγουν σε καμία απάντηση, πόσο μάλλον σε κάποιο συμπέρασμα, και μία παλαβή δημοσιογράφος που Τετάρτη μεσημέρι δεν είχε καμία άλλη δουλειά από το να παραλογίζεται και να μην καταλαβαίνουμε λέξη.
Ηρεμία θα φτάσω και εκεί... Γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, ένας ακόμη ερασιτεχνικός τομέας του αθλητισμού ανά την χώρα. Κοπέλες που βγάζουν από πάνω τους την ταυτότητα που τους επιβάλλει η κοινωνία ως " θηλυκά" και προσπαθούν να κάνουν την καριέρα που πάντα ονειρεύονταν...αυτή του ποδοσφαιριστή.
Με πρότυπα και εκείνες, όπως τόσοι άλλοι τον Ρονάλντο και τον Μέσσι ή ακόμη πιο παλιά ιερά τέρατα όπως ο Μαραντόνα, ο Πελέ, ο Μπέστ ο Γιασίν...
Με αφορμή λοιπόν την συμμετοχή της γυναικείας ομάδας του ΠΑΟΚ στην φάση των "32" του Τσάμπιονς Λιγκ, ξεκινάω με την πεποίθηση αν όχι την βεβαιότητα τις σκέψεις, θεωρώντας πως πάλι θα μείνω με την απορία.
Ποια είναι η βοήθεια του κράτους και της ΕΠΟ στο έργο των γυναικείων ομάδων στην Ελλάδα; Σήμερα στις 18:00 η ΕΡΤ3 θα μεταδώσει απευθείας τον αγώνα των κοριτσιών, και ρωτώ έπρεπε να φτάσουν εδώ για να καταλάβει κάποιος τον κόπο τους; Γιατί τόσα χρόνια ζούσαν στην " Δική τους αφάνεια;" . Μήπως πρέπει να αναλάβουμε και εμείς το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί; Και αν όχι εμείς που δουλειά μας είναι η Ενημέρωση τότε ποιος;
Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ή Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, αν θέλετε, δεν κάνουν μόνοι τους "σόλο" καριέρα. Ούτε φυσικά υπάρχει μόνο ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Καλά όλα αυτά αλλά υπάρχουν Έλληνες αθλητές που δίνουν καθημερινά τον δικό τους αγώνα.
Παραλογίζομαι; Μπορεί...
Ο αθλητισμός δεν πρέπει να "κοιτάει" ούτε φύλα, ούτε ομάδες, ούτε κατηγορίες. Ο αθλητισμός είναι για όλους και όλοι πρέπει να έχουν ίσο μερίδιο στο αθλητικό χάρτη της χώρας
http://athlimata.com/
